عملکرد پروبیوتیک در رشد جوجه گوشتی

تعیین عملکرد رشد و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی تغذیه شده  با ساکارومایسس سرویزیه به عنوان یک پروبیوتیک در دو فواصل مختلف تغذیه.

با مصرف بهبود دهنده چند منظوره نیکان رشد نویان دیگر نیازی به مصر پروبیوتیک ندارید.

این مطالعه به منظور تعیین اثر ساکارومایسس سرویزیه (SC) به عنوان یک پروبیوتیک غذایی و مناسب ترین فاصله تغذیه برای این پروبیوتیک بر روی عملکرد رشد، عملکرد لاشه و کیفیت گوشت ارزیابی شده است.

پارامترها در جوجه های گوشتی در مجموع، 1050 جوجه کاب 500 یک روزه به طور تصادفی به یکی از هفت جیره تقسیم شدند.

گروه های درمانی با 3 دوز SC (0.6٪، 1، و 1.4٪) و دو فواصل تغذیه طولانی  (LT) برای 35 روز و کوتاه مدت (ST) به مدت 28 روز پس از جوجه ریزی، با یک جیره کنترل منفی (NC0٪) سه نسخه آزمایش با 50 پرنده در هر قفس انجام شد. جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی SC افزایش . (P<0.01)  راندمان خوراک در مقایسه با کنترل روزانه را نشان دادند.

علاوه بر این، جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره مکمل SC  1.4 درصد افزایش قابل توجهی را نشان دادند.

میانگین افزایش روزانه (ADG) و ضریب تبدیل خوراک (FCR) در مقایسه با جوجه های گوشتی تغذیه شده با 0.6٪ و 1٪ SC  گنجانیده شده است.

به طور مشابه، جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره LT SC افزایش بیشتری در ADG و FCR  در مقایسه با جوجه های گوشتی تغذیه شده با رژیم غذایی ST SCنشان دادند.

علاوه بر این، جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره LT SC کاهش pH گوشت ، وزن سنگدان و افزایش ظرفیت نگهداری آب در گوشت در مقایسه با جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره ST SC را نشان دادند.

جوجه های گوشتی که با جیره مکمل 1.4 درصد SC تغذیه شدند، افزایش وزن عضله ران در مقایسه با جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های حاوی 6/0 و 1 درصد SC نشان داد.

در نتیجه، جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره LT SC عملکرد رشد و پارامترهای کیفیت لاشه را در مقایسه با جوجه های گوشتی تغذیه شده با رژیم غذایی SC ST  و رژیم غذایی NC، از جوجه ریزی تا روز 35 نشان دادند.

(کلید واژه ها: جوجه های گوشتی، ضریب تبدیل خوراک، پروبیوتیک، ظرفیت نگهداری آب)

عملکرد رشد جوجه گوشتی

تأثیر سطوح SC جیره و فواصل تغذیه آن برعملکرد رشد جوجه های گوشتی از هچ تا روز 35 بررسی شد.

در مطالعه حاضر جوجه های گوشتی که با جیره مکمل SC تغذیه شدند، در مقایسه با جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره NC از هچ تا روز 35، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک را بهبود بخشید   

در مقایسه، جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره NC، افزایش وزن 10.95 درصد کمتر نشان دادند

و  FCR 14.56% بالاتر نسبت به پرندگانی که با رژیم غذایی حاوی SC تغذیه شده بودند.

علاوه بر این، Koc و همکاران. (2010) اشاره کرد که اثرمحرک های رشد طبیعی مانند 1،3 تا 1،6 D-گلوکاگون والیگوساکارید مانان موجود در دیواره سلولی SC به افزایش وزن قابل توجه جوجه های گوشتی از جوجه کشی تا روز 42 آن کمک می کند.

میزان الیگوساکارید مانان تقریباً 50 درصد کربوهیدرات دیواره سلولی SC است و این اثر می تواند به اثر تغذیه ای محصول میکرو فلور روده نسبت داده می شود.

 به منظور آن، الیگوساکاریدهای مانا به کنترل منابع بیماری زا مانند سالمونلا و E. coli در روده جوجه های گوشتی کمک می کنند. از سوی دیگر، مانان-الیگوساکارید به عنوان یک ترکیب تغذیه ای برای باکتری های مفید و اجتناب از کلونیزاسیون باکتری های بیماری زا عمل می کند و SC ویتامین B و ترکیبات معدنی بالاتر دارد.

جوجه های گوشتی تغذیه شده با مکمل رژیم غذایی SC برای طولانی مدت در مقایسه با جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره کوتاه مدت SC ، افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل خوراک پایین نشان دادند. متقابلا، نتایج بای و همکاران (2013) اشاره کردند که اثر تاثیر پروبیوتیک بر وزن بدن جوجه های گوشتی در مراحل اولیه قابل توجه است. اگرچه، سندرز و ولد (1999) گزارش داد که مکمل پروبیوتیک چند سویه در دراز مدت عملکرد بیشتری نسبت به تک سویه داشت. 

ارزیابی کیفیت گوشت مرغ گوشتی

نتایج آزمایش ارزیابی کیفیت برای گوشت سینه پخته شده تغذیه شده توسط SC بدین صورت بود که بوی گوشت بهبود یافته است

نتیجه Nakano (1999) نشان داد که چربی گوشت در حضورSC  به چربی مطلوب تبدیل شد.

جمع بندی نتایج
جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره SC عملکرد رشد بهتری (میانگین وزن گیری و ضریب تبدیل) در مقایسه با گروه کنترل (NC) را نشان دادند.
علاوه بر این دوز بالا و طولانی مدت جوجه های گوشتی تغذیه شده با SC عملکرد رشد بهتری را نشان دادند. جوجه های گوشتی تغذیه شده با رژیم غذایی با دوز بالا و طولانی مدت SC نگهداری آب در ماهیچه سینه  WHCبالاتر در مقایسه با جوجه های گوشتی تغذیه شده با رژیم غذایی SC با دوز کم - کوتاه مدت نشان دادند.
منبع:
Korean J. Poult. Sci. Vol.44, No.3, 161∼172 (2017)